هفت نوع اکسید نیتروژن در هوای آزاد حضور دارند که شامل اکسید نیتریک(NO)، دی‌اکسید‌نیتروژن(NO2)، اکسید نیتروس(N2O) ، NO3، N2O3، N2O4، N2O5 می‌شوند. اکسید نیتریک و دی‌اکسید‌نیتروژن جمعاً به NOx معروف‌اند که این به دلیل قابلیت تبدیل متقابل این دو در واکنش‌های اسماگ فتوشیمیایی می‌باشد. در واقع NO2 هم آلاینده اولیه است و هم ثانویه است. از اکسیدهای نیتروژن، NO2 بالاترین غلظت را در هوای آزاد دارد. این گاز خورنده، اکسیدان قوی و از نظر فیزیولوژیکی محرک مجاری تحتانی تنفسی و سمی است. مهم‌ترین منابع انسانی انتشار NO2 فرآیندهای احتراق نظیر وسایط نقلیه، سیستم‌های گرمایش و نیروگاه‌ها می‌باشد. منبع عمده دی‌اکسید ازت در مناطق شهری حمل و نقل است. غلظت NO2 در طول شبانه‌روز متغیر است. پخت و پز داخل اماکن با گاز طبیعی منبع عمده محیط بسته به شمار می‌رود NO2 منبع اصلی آئروسل‌های نیترات است که بخش مهمی ازPM2.5 را تشکیل می‌دهند. مطالعات اپیدمیولوژی نشان داده‌اند که مواجهه با NO2 با علائم برونشیت در کودکان آسمی و کاهش عملکرد ریه در ارتباط است. این آلاینده بعنوان یک گاز سمی عمل می‌کند که سبب التهاب چشمگیری در مسیرهای هوایی می‌گردد.
