گازهای گلخانه ای[1]
اثر گلخانه به طور بالقوه یک ویژگی مثبت تلقی میشود. زیرا وجود گازهای گلخانه ای در جو و جذب امواج نامرئی فروسرخ منتشر شده از سطح زمین توسط آنها، سبب ایجاد یک تعادل دمایی میشود. اما رشد بی رویه فعالیتهای صنعتی شده که غلظت گازهای گلخانه ای در جو در طول یک قرن اخیر به بیش از 400 قسمت در میلیون ppm برسد و شیب تغییرات دمای سطح زمین در چند دهه گذشته تقریبا دو برابر کل تغییرات دما در دوره های زمانی قبل است. با توجه به موارد مذکور و اهمیت امر، کشورهای توسعه یافته و حتی در حال توسعه در اجالس پاریس در سال ۲۰۱۵ توافق کردند که با اتخاذ تصمیمات کنترلی، میزان انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهند . این در حالی است که مقادیر انتشار گازهای گلخانه ای پس از توافق پاریس نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش داشته است . گازهای گلخانه ای شامل دی اکسید کربن[2]، متان[3]، اکسید نیتروس[4] وگازهای کربنی فلوئوردار[5] از جمله مهمترین گازهای گلخانه ای هستند.
