مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت

 شهری در استرالیا که مردمش زیرزمین زندگی می‌کنند

در شهری دورافتاده و عجیب در استرالیا همه‌چیز، از کلیسا گرفته تا محل کمپ زدن، زیرزمین است. درحالی‌که کره زمین با افزایش دمای ۲.۷ درجه سانتی‌گرادی مواجه می‌شود، آیا همه ما باید کم‌کم به فکر زندگی کردن در زیرزمین باشیم؟

کوبر پدی شهر کوچکی در شمال ایالتِ استرالیای جنوبی (South Australia) کشوراسترالیا است و در ۸۵۰ کیلومتری شمال شهر آدلاید در منطقه‌ی Stuart Highway واقع شده است. این منطقه دارای آب‌وهوای گرم و خشک است و ظاهراً متروکه به نظر می‌رسد. زمین این منطقه، صاف و هموار و بدون درخت و هر نوع پوشش گیاهی است. آنچه در این شهر می‌بینید تعدادی خانه‌ی پراکنده، تعدادی مهمانخانه، رستوران ، پاسگاه پلیس، یک مدرسه و یک بیمارستان است که در سمت شمال این منطقه ساخته‌شده‌اند. اما این فقط نیمی از شهر است. نیمه‌ی دیگر شهر در زیرزمین و در غارها و تونل‌های وسیعی که داگ‌اوتس (dug Outs) نامیده می‌شوند ساخته‌شده است. ساکنان شهر در این تونل‌های زیرزمینی برای خود، خانه، هتل، کافه و رستوران، کلیسا و سایر قسمت‌های مورد نیاز یک شهر را ساخته‌اند.

در فصل تابستان دمای هوا در این منطقه از ۴۰ درجه‌ی سلسیوس فراتر می‌رود. در این روزهای داغ، رطوبت نسبی هوا ندرتاً به بالای ۲۰ درصد می‌رسد و آسمان منطقه عموماً بدون ابر و دارای آفتاب بسیار سوزان است. دمای هوای این ناحیه در تابستان به ۵۲ درجه سانتی‌گراد (۱۲۶ فارنهایت) می‌رسد .

برای فرار از آفتاب سوزان و هوای گرم، ساکنان این منطقه به‌تدریج به زندگی در زیرزمین روی آوردند. خانه‌های اولیه‌ای که در شهر کوبر پدی ساخته شده، درواقع همان حفره‌های زیرزمینی است که قبلاً برای جستجوی سنگ اُپال حفرشده بودند. اما خانه‌های جدید این شهر، خانه‌هایی است که در دامنه‌ی تپه‌ها حفاری و ساخته‌شده‌اند. این خانه‌های زیرزمینی دارای امکانات رفاهی زیادی ازجمله اتاق نشیمن، آشپزخانه، کمد دیواری‌های بزرگ و انباری است . ورودی این خانه‌ها، هم‌سطح با خیابان‌های شهر ساخته‌شده‌ است و اتاق‌ها به سمت پشت و در داخل تپه‌ها قرار دارند. همه‌ی اتاق‌ها دارای نورگیرهای عمودی است که باعث تهویه‌ی هوا و تنظیم درجه حرارت اتاق‌ها می‌شوند. این نوع سبک زندگی خلاقانه، بعدها توسط سربازانی که از جنگ جهانی اول برمی‌گشتند مرسوم شده.

 در این شهر یک زمین گلف نیز وجود دارد که افراد محلی برای تفریح در طی شب با استفاده از توپ‌های درخشان در این زمین گلف بازی می‌کنند. در اینجا هیچ چمنی وجود ندارد و بازیکنان یک قطعه زمین کوچک را در همان اطراف به‌عنوان منطقه‌ی شروع بازی انتخاب کرده و مورداستفاده قرار می‌دهند. نبود چمن، این افراد را دلسرد نمی‌کند و مانع بازی کردن آن‌ها نمی‌شود.

در ماه ژوییه امسال در شهر چونگ کوئنیگ در جنوب غربی چین مجبور شدند درهای یک پناهگاه قدیمی که در زمان جنگ جهانی دوم برای پناه گرفتن از بمب باران سنگین ژاپنی‌ها ساخته‌شده بود را دوباره باز کنند. این بار هدف حفظ کردن مردم در برابر تهدید دیگری بود . تهدید جدید دمای بالای هوا است. عده‌ای دیگراز مردم هم به رستوران‌های زیرزمینی که به آن‌ها رستوران‌های غاری «هات اسپات» می‌گویند و در شهر شهرتی به پا کرده‌اند، پناه بردند.

در کوبر پدی، ساختمان‌های زیرزمینی باید حداقل در عمقی چهار متری (۱۳ فوت) ساخته شوند تا سقف آن‌ها فرونریزد. در زیر این مقدار سنگ و صخره دمای هوا به ۲۳ درجه سانتی‌گراد (۷۳ درجه فارنهایت) می‌رسد که دمای مناسب و معتدل است. درحالی‌که مردم روی زمین باید تابستانی به گرمای تنور و زمستانی به سردی یخچال را تحمل کنند -که سرمای آن به ۲-۳ درجه سانتی‌گراد (۳۶-۳۷ درجه فارنهایت) می‌رسد- خانه‌های زیرزمینی در ۲۴ ساعت روز و در تمام سال دمایی مناسب دارند.

 جدا از راحت بودن خانه‌ها، حسن دیگر زندگی در زیرزمین مسئله پول است. کوبر پدی می‌تواند تمام برق موردنیاز خود را تولید کند. ۷۰ درصد انرژی شهر از باد و خورشید تأمین می‌شود. روشن نگه‌داشتن وسایل خنک‌کننده هوا می‌تواند خیلی گران تمام شود.

سؤال اساسی این است: آیا خانه‌های زیرزمینی می‌توانند مردم را در مواجه با تأثیرات تغییرات اقلیمی در نقاط دیگر جهان هم کمک کنند؟ اگر چنین است چرا خیلی رایج نیستند؟

گردآوری: محمد منیعی هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دزفول

منابع:

https://www.bbc.com/persian/articles/czqewwepz83o

https://www.kojaro.com