مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت

زمین های کشاورزی رها شده می توانند برای کاهش تغییرات آب و هوایی استفاده شوند .

تغییرات آب و هوایی چالش ها و فرصت های قابل توجهی را در بخش کشاورزی ایجاد می کند. تبدیل زمین های کشاورزی رها شده به مناطقی که به طور مثبت به محیط زیست کمک می کنند، یک راه حل در حال ظهور است که تعادل بین نیازهای زیست محیطی و خواسته های کشاورزی را ایجاد می کند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که چگونه این زمینه های فراموش شده می توانند در استراتژی گسترده تر تغییرات آب و هوایی مهم باشند.

زمین های کشاورزی رها شده

زمین های کشاورزی رها شده به زمین های کشاورزی اشاره دارد، که دیگر به طور فعال برای کشاورزی استفاده نمی شود. با گذشت زمان، این مزارع اغلب به دلیل چالش های اقتصادی، شهرنشینی، تغییرات در شیوه های کشاورزی یا عوامل محیطی، رها شده اند. در نتیجه، زمین ممکن است به حالت های طبیعی مانند چمنزارها، درختچه ها یا جنگل ها بازگردند. کشاورزان ممکن است زمین را ترک کنند اگر دیگر به دلیل کیفیت پایین خاک، عملکرد پایین محصول یا تغییرات بازار سوداور نباشد. گسترش شهری همچنین می تواند منجر به متروکه شدن زمین های کشاورزی شود، زیرا شهرها رشد می کنند و  مناطق روستایی را نیز اشغال می کنند. گاهی اوقات، سیاست ها یا مشوق های دولت ممکن است کشاورزان را تشویق کند تا مناطق خاصی را برای حفظ منابع یا حفاظت از محیط زیست ترک کنند. زمین های کشاورزی رها شده نشان دهنده یک منبع قابل توجه و کم استفاده است. با مدیریت مناسب، می توان آن را برای حمایت از پروژه های زیست محیطی، مانند رشد محصولات انرژی زیستی که کربن را جدا می کنند یا بازگرداندن زیستگاه های طبیعی برای افزایش تنوع زیستی، مورد استفاده قرار داد. با شناسایی و استفاده از این زمین ها، ما می توانیم چالش های تغییرات آب و هوایی را حل کنیم و شیوه های استفاده از زمین پایدار را ترویج کنیم.

نقشه برداری از زمین های کشاورزی رها شده برای کاهش تغییرات آب و هوایی

Yanhua Xie و Tyler Lark در مرکز تحقیقات Bioenergy Great Lakes، به همراه یک تیمی از دانشمندان، یک ابزار پیشرفته را با استفاده از یادگیری ماشین توسعه داده اند. این ابزار از دهه 1980 نزدیک به 30 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی رها شده ایالات متحده را نقشه برداری کرده است و فرصت های قابل توجهی را برای شیوه های پایدار نشان می دهد که می تواند به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک کند. این یافته ها که در مجله Environmental Research Letters منتشر شده است، استفاده های بالقوه برای این زمین ها را برجسته می کند، از جمله کشت محصولات انرژی زیستی مانند علف های سوئیچ یا سورگوم که به جداسازی کربن از اتمسفر توسط خاک کمک می کنند. تایلر لارک، مرتبط با مرکز پایداری و محیط زیست جهانی دانشگاه ویسکانسین مدیسون می گوید که "اگر ما متوجه بشیم که این سرزمین ها کجا هستند و چه ویژگی هایی دارند، ما واقعا می توانیم پتانسیل واقعی این سرزمین ها برای کاهش تغییرات آب و هوایی درک کنیم". او بر اهمیت اقدام راه حل های انرژی پاک در این زمینه ها برای به حداقل رساندن رقابت با تولید مواد غذایی و سایر کاربردهای زمین تاکید می کند.

یافته های شگفت انگیز در مورد استفاده از زمین

تجزیه و تحلیل نشان می دهد که بسیاری از زمین های کشاورزی رها شده به طور طبیعی به انواع مختلف پوشش گیاهی تبدیل شده است. این شامل مراتع، چمنزارها، درختچه ها و تالاب ها هستند. این مناطق به طور طبیعی در طول زمان بدون دخالت فعال انسان توسعه یافته و با کمال تعجب، کمتر از 20 درصد از این زمین های رها شده بخشی از برنامه های حفاظت محیط زیست دولت می باشد. این نشان می دهد که بخش قابل توجهی از این زمین ها از نظر مدیریت زیست محیطی ساختار یافته مورد استفاده قرار نمی گیرند. این فرصت قابل توجهی برای تبدیل این مناطق برای اهدافی است که می تواند به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک کند. با تبدیل این زمین های کم استفاده، ما می توانیم شیوه های پایدار را اجرا کنیم که به طور مثبت به محیط زیست کمک می کند.

زمین های کشاورزی رها شده و تغییرات آب و هوایی

محققان قصد دارند که به طور دقیقتری به دلایل رها کردن این سرزمین ها بپردازند و استفاده های بالقوه مطلوب را کشف کنند. یکپارچه سازی داده های اضافی، مانند عوامل اجتماعی و اقتصادی و سوابق مالیاتی، وضوح بیشتری در مورد چگونگی استفاده از این زمین ها در زمینه تغییرات آب و هوایی فراهم می کند. با توجه به اینکه برای تولید انرژی زیستی، تاسیسات خورشیدی، و یا بازگرداندن اکوسیستم های طبیعی، امکانات زیادی دردسترس است، این مطالعه قابل توجه، با پشتیبانی وزارت انرژی ایالات متحده و با همکاری دانشگاه ایالتی میشیگان، یک ابزار ضروری موجود در اطلس تعاملی GLBRC را فراهم کرده است. این اطلس نه تنها زمین های کشاورزی رها شده را نشان می دهد، بلکه روند استفاده از زمین های کشاورزی و آبیاری را نیز دنبال می کند و به عنوان یک منبع حیاتی برای کسانی که قصد دارند شیوه های کشاورزی را با اهداف کاهش تغییرات آب و هوایی هماهنگ کنند، محسوب می شود.

این مطالعه بطور کامل در مجله Environmental Research Letters منتشر شده است.