تغییر اقلیم و تأثیر آن بر کشاورزی
مقدمه:
تغییر اقلیم یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های جهانی است که تهدیدات جدی برای کشاورزی و امنیت غذایی ایجاد می‌کند. پیش‌بینی می‌شود که دمای جهانی تا پایان قرن بیست و یکم بین 2.5 تا 4.5 درجه سانتی‌گراد افزایش یابد. این تغییرات بر تولیدات کشاورزی، منابع جنگلی و اقتصاد روستایی تأثیر گذاشته و پیامدهایی برای کشاورزان، دامداران و کل جامعه خواهد داشت.
تغییر اقلیم باعث کاهش بازده محصولات کشاورزی ، کاهش کیفیت تغذیه‌ای، افزایش خشکسالی‌ها، موج‌های گرمایی، سیل‌ها و افزایش شیوع آفات می‌شود. اگرچه تأثیرات آن در مناطق مختلف متفاوت است، اما هیچ کشوری از آن مصون نیست. بنابراین، پذیرش روش‌های کشاورزی مقاوم در برابر تغییر اقلیم ضروری است.
توصیف جهانی تغییر اقلیم شامل چندین جنبه کلیدی است:
- افزایش دما: دمای زمین در قرن گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است و فعالیت‌های انسانی، مانند سوزاندن سوخت‌های فسیلی و جنگل‌زدایی، نقش مهمی در این روند دارند.
- رویدادهای شدید آب و هوایی: تغییر اقلیم موجب افزایش امواج گرما، خشکسالی، سیل، طوفان و آتش‌سوزی‌های جنگلی شده که آسیب‌های جدی به جوامع و اکوسیستم‌ها وارد می‌کند.
- افزایش سطح دریا: ذوب شدن یخ‌های قطبی و انبساط آب دریاها موجب بالا آمدن سطح دریا شده که تهدیدی برای مناطق ساحلی محسوب می‌شود و خطر نفوذ آب شور به منابع آب شیرین را افزایش می‌دهد.
- اسیدی شدن اقیانوس: افزایش دی‌اکسید کربن در جو، موجب اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها شده که به اکوسیستم‌های دریایی مانند صخره‌های مرجانی آسیب می‌رساند.
- از دست دادن تنوع زیستی: تغییر اقلیم منجر به تغییر در زیستگاه‌ها، انقراض برخی گونه‌ها و اختلال در تعادل اکولوژیکی می‌شود.
در پاسخ به این چالش‌ها، توافق‌نامه‌های بین‌المللی مانند توافق‌نامه پاریس در سال 2015 به تصویب رسیده است که هدف آن محدود کردن افزایش دمای جهانی به کمتر از 2 درجه سانتی‌گراد و تلاش برای کاهش آن به 1.5 درجه سانتی‌گراد است. کشورهای عضو موظف به ارائه و اجرای برنامه‌هایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و سازگاری با تغییر اقلیم هستند.
نتیجه‌گیری:
تأثیرات تغییر اقلیم در همه مناطق یکسان نیست و برخی از مناطق آسیب‌پذیرتر هستند. کشاورزی در سطح جهانی با چالش‌هایی مانند کاهش تولید، کمبود منابع آبی و افزایش آفات مواجه است. بنابراین، برای تضمین امنیت غذایی پایدار، باید به توسعه راهبردهای کاهش اثرات و سازگاری با تغییر اقلیم پرداخت. این موضوع نیازمند تحقیقات مداوم، سیاست‌گذاری‌های مناسب و همکاری‌های بین‌المللی است. مقابله با تغییر اقلیم تنها با اقدامات جهانی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، ترویج شیوه‌های پایدار و افزایش تاب‌آوری جوامع و اکوسیستم‌ها ممکن خواهد بود.
Reference: Vijai C, Wisetsri Worakamol, Elayaraja M. International Journal of Agricultural Sciences and Veterinary Medicine; Vol 11(4); 1-8; doi: https://doi.org/10.25303/1104ijasvm0108 ( 2023)
نظر دهید